Aktualności
Podkarpackie zakątki: rezerwaty, które warto odwiedzić
Podkarpacie jest pełne malowniczych miejsc, które warto odwiedzić. Jesień to idealna pora na spacer po lesie, który o tej porze roku zachęca malowniczymi widokami i wyrazistymi aromatami. Chcesz spędzić odrobinę czasu na łonie natury? Podpowiadamy, jakie rezerwaty na Podkarpaciu warto odwiedzić.
Nic tak nie koi nerwów, jak spacer po lesie. Nie od dziś wiadomo, że przebywanie na łonie natury przynosi sporo korzyści dla zdrowia i ducha. Aby spędzić miło czas, obcując z przyrodą i zażywając świeżego powietrza, nie trzeba jechać w daleką podróż. Warto docenić skarby natury, jakie oferuje najbliższa okolica, wybierając się na leśną przechadzkę, która nie tylko pomoże się odstresować i dotlenić, ale także zagwarantuje wyjątkowe doznania – nie ma nic piękniejszego niż las jesienią, przepełniony paletą różnorodnych barw. Dokąd się wybrać na przechadzkę po lesie? Podpowiadamy!
Rezerwat Hulskie im. Stefana Myczkowskiego
Założony w 1983 roku, mający powierzchnię 189,87 ha. Położony w malowniczej scenerii, na terenie Nadleśnictwa Lutowiska, rozpościera się na północnych stokach pasma Otryt. Rezerwat swą nazwę zawdzięcza pobliskiemu szczytowi – Hulskie (846m n.p.m.) – część jego zboczy należy do terenu siedliska. W rezerwacie znaleźć można lasy bukowe i jodłowo – bukowe (buczynę karpacką), będące jednym z najbogatszych skupisk fauny w Bieszczadach. Spotkać tu można gatunki objęte ochroną, np.: żbika, rysia, niedźwiedzia brunatnego oraz wilka. To także miejsce występowania orlika i orła przedniego, a także gadów i płazów, takich jak: salamandra plamista, żmija zygzakowata, padalec, zwinka oraz wąż Eskulap.
Źródło: http://www.twojebieszczady.net
Rezerwat Grąd w Średniej Wsi
Utworzony w 2003 roku, leżący na terenie miejscowości Średnia Wieś, w gminie Lesko, mający powierzchnię 58,19 ha. Usytuowany w rejonie Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Znaleźć tu można zbiorowiska grądowe, czyli wielogatunkowe i wielowarstwowe lasy liściaste, w których przeważają skupiska grabów i dębów, znajdujące się na wzniesieniach należących do pasma Czulnia (576m n.p.m), będącego elementem Pogórza Leskiego. Teren został chroniony głównie ze względu na dwa wiekowe siedliska żyznego, 100 – letniego lasu lipowo – grabowego, w którym znaleźć można także dęby, wiązy i brzozy oraz lasu sosny zwyczajnej, liczącego ok. 130 lat. Podczas spaceru po rezerwacie spotkać można ok. 200 gatunków roślin, z czego 32 to taksony górskie, także podlegające ochronie, np.: pokrzyk wilcza jagoda, wawrzynek wilczełyko, skrzyp olbrzymi, śnieżyczka przebiśnieg, bluszcz pospolity, lilia złotogłów, czy paprotka zwyczajna. To także miejsce występowania grzybów podlegających ścisłej ochronie. W skład nich wchodzą: szyszkowiec łuskowaty, sromotnik bezwstydny i szmaciak gałęzisty. Z racji tego, że obszar zalesiony oddzielony jest od rzeki polami, częstym widokiem są tam sarny, jelenie, lisy i zające, które wychodzą z lasu. To też obszar przyjazny dla ptaków drapieżnych, które urządzają tam sobie polowania.
Źródło: http://www.zielonepodkarpacie.pl
Rezerwat Sine Wiry
Powstały w 1987 roku, mający powierzchnię 450 ha, znajduje się na kilkukilometrowym odcinku rzeki Wetlina oraz południowych stokach wzgórza Połoma (776m n.p.m.). Dominuje tu las bukowo – jodłowy. Najbardziej znaną turystycznie częścią rezerwatu jest Wetlinka – fragment przełomu Wetliny, przebijającej się przez progi skalne u stóp Połomy. Obszar ten to miejsce, gdzie występuje sporo niedźwiedzi brunatnych, tereny te zamieszkiwane są także przez wilki oraz węże, w tym podlegającego ochronie Eskulapa oraz traszkę karpacką, salamandrę, kumaka górskiego, żmiję zygzakowatą i zaskrońca zwyczajnego. To także obszar, w którym występują rośliny chronione, jak chociażby mieczyk dachówkowaty, goździk skupiony, lulecznica krajeńska, czy śnieżyca wiosenna w ekotypie karpackim.
Źródło: http://www.twojebieszczady.net
Podkarpacie to miejsce, które zachwyca. Jeśli zatem chcesz spędzić miło czas, podziwiając skarby natury, wybierz się na spacer po pobliskim rezerwacie, pamiętając, że las jesienią jest najbardziej aromatyczny i malowniczy.
